درمان لکنت زبان با موسیقی

علائم لکنت زبان

1-تکرار صدای کلمات

2-ناتوانی در برقراری ارتباط مؤثر

3وقفه در روند گفتار

4-اضافه کردن کلماتی مانند اوم هنگاهی که گفتن کلمه بعد دشوار است

5-تنش بیش از حد و حرکت صورت و اندام های فوقانی برلب برای فهماندن کلمه

6-اضطراب از صحبت کردن

7-مکث های غیرعمدی و طولانی کردن یک حرف یاصدا در کلمه

8-دشواری در شروع یک کلمه،عبارت یاجمله

9-تکرار غیر عادی هجاهایی از کلمات

مشکلات گفتاری لکنت زبان ممکن است همراه باهر یک از علائم زیر دیده می شود:

1-چشمک زدن سریع

2-لرزش لب ها و فک

3-تیک صورت

4-تکان خوردن سر

5-قفل کردن مشت ها

رفتار صحیح و راهکارهای کمک به کودکی که لکنت زبان دارد

افراد دارای لکنت زبان از نظر هوش و استعداد با دیگران تفاوت ندارند و باور های غلطی که آن هارا افرادی خجالتی،عصبی،حساس یا عجول هستند ریشه و اساس علمی ندارد.توصیه هایی که می تواند شما را در این مورد مهم کمک کند عبارت است از:

1-علت لکنت را پیدا کنید وعامل ایجاد کننده را بررسی و حل کنید

2-به دنبال تحقیق علمی و آگاهانه در مورد عواملی که لکنت زبان را بیشتر می کند باشید و آن هارا جدی بگیرید

3-هرگز از کودک نخواهید که لکنتش را پنهان کند بلکه کمک کنید تا با آن روبه رو شود

4-یادش بدهید تا به لکنتش مثل یک ویژگی نگاه کند،لکنت زبان یک عیب یا ایراد نیست

5-یادش بدهید هر وقت در حرف زدن دچار اضطراب و ترس شد،یادش باشد نباید از چیزی خجالت بکشد

6-وقتی در صحبت کردن موفق است او را خیلی تشویق کنید

7-از تعجب کردن بعد از حرف زدن کودک یا تحقیر به هرشکلی خودداری کنید

8-با لحن عیب جویانه در مورد لکنت کودک صحبت نکنید

9-هر روز برای مکالمه ای خوشایند و بدون استرس با کودک وقت بگذارید

10-پیگیری و تحت نظر پزشک کودک بودن برای حل مسئله را فراموش نکنید

رفتارصحیح و راهکار های کمک به بزرگسالی که لکنت زبان دارد:

1-از تکمیل جملات آنان بپرهیزید

2-به او فرصت بدهید و به هیچ وجه وسط حرفش نپرید

3-نگویید سریع تر یا آرام تر حرف بزند

4-با اوارتباط چشمی داشته و با علاقه به صحبت هایش گوش دهید

5-آرام وشمرده صحبت کنید و از جملات کوتاه استفاده کنید

روش های درمان لکنت زبان

1-روش زبانی یا تلفظی:برای انجام این روش،هماهنگی بین حنجره،گونه ها،لب ها و زبان لازم است.قبل از4یا5سالگی به ندرت مشخص می شود که یک کودک لکنت زبان دارد وکندی زبان در اثر اختلالات بدنی یا برآشفتگی های عاطفی درکودک رشد می کند.گاهی می توان کندی زبان را از راه آموزش برطرف کرد یعنی به کودک آموخت که چگونه خیلی آهسته چیزی را بخواند،خیلی آهسته و با توجه خاص به حرف زدن خود صحبت کند و هر هجایی را با کمال دقت ادا کند.

2-روش مکمل:این روش بیشتر در مورد کودکان 3تا7سال است.هدف این روش ،پرورش دوگانه ای از قدرت و صحت تفکر،قدرت و بیان و گفتگو است.

3-روش دارو درمانی: برخی کارشناسان اعتقاد دارند که یکی از عوامل لکنت زبان،تنش ها و اضطراب هاست.بنابراین داروهای آرام بخش می تواند تاحدودی کودک را ازنظر اضطراب و هیجانات عاطفی دور کند اما برای تجویز دارو سن و نظر پزشک کودک اهمیت زیادی دارد.

4-روان درمانی:در این روش ها در مورد کودکانی که دچار کشمکش های عاطفی و اختلالات روانی هستند.اما این روش های روان درمانی برای کودکان در سن های پایین اغلب مفید نیست.

5-رفتار درمانی:دراین روش سعی بر اصلاح رفتارها وبه دنبال آن کاهش لکنت زبان است.

6-ابزارهای الکترونیکی

7-درمان شناختی-رفتاری:این نوع روان درمانی باعث می شود که بتوانید روش های تفکر راکه موجب بدترشدن لکنت زبان می شود را شناسایی و تغییر دهید.همچنین می توانددر حل مشکلات مربوط به لکنت زبان مانند اعتمادبه نفس ،اضطراب و استرس به شما کمک کند.

8-تعامل کودک و والدین:مداخله ی والدین در تکنیک های تمرین در خانه بخش مهمی از کمک به کودک برای مقابله با لکنت زبان است.

9-موسیقی درمانی:بسیاری از لکنتی ها در خواندن شعروآواز مشکلی ندارند.این تفکرانگیزه ای برای توجه به روش خاصی شد که متکی بر به کار گیری آهنگ در موسیقی درحین گفتار است.ازسوی دیگرانطباق ریتم آهنگ با کلمات جرین گفتار را روان می سازد و لکنت را کاهش می دهد.ذکراین نکته هم ضروری است که برخی نواهای موسیقی تأثیرات آرامش بخش زیادی دارد و می تواند میزان احساسات و هیجانات نامناسب فرد بکاهد.البته درمان لکنت با این روش به دقت بالا و مهارت و تجربه زیادی احتیاج دارد.

درصورت مشاهده هرکدام از موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

1-لکنت زبان بیشتر از6 ماه طول بکشد.

2-لکنت زبانی که با سایر مشکلات گفتاری و زبانی همراه است.

3-لکنت زبانی که با افزایش سن کودک بیشتر می شود یا همچنان ادامه دارد.

4-لکنت زبانی که با سفت شدن عضلات یا تلاش واضح برای صحبت کردن باشد.

5لکنت زبانی که بر روی فعالیت های تحصیلی،شغلی و یا اجتماعی اثرگذار باشد.

6-لکنت زبانی که در بزرگسالی بوده است.

7-لکنت زمانی که موجب اضطراب و مشکلاتی از قبیل ترس و اجتناب از شرایطی که مستلزم صحبت کردن است می شود.